تفسیر موضوعی ( 14)رزق در قران

رزق به معنی نعمتی است که نصیب انسان می شود و مورد بهره برداری واقع می شود. بنابراین رزق با ملک متفاوت است زیرا چه بسا اموال واملاکی که از نظر قانونی به انسان تعلق دارد اما هیچگاه نمی تواند از آن بهره برداری کند( مثل اینکه شخص مالک  خانه ای در شهری دور باشد که به دلایل مختلف امکان سکونت و استفاده از آن برایش مقدور نیست). همچنین هر نعمتی را نمی توان رزق خواند  زیرا  نعمت به چیزی می گویند که نصیب انسان می شود اعم از اینکه ملک انسان باشد یا نباشد و اعم از اینکه مورد بهره برداری واقع بشود یا خیر  اما رزق آن نعمتی است که مورد بهره برداری واستفاده واقع  شود.  اعم از اینکه ملک انسان باشد یا خیر و اعم از اینکه با تلاش به دست آمده باشد یا نه . بنابراین اگر از طریق هدیه یا ارث ،ملکی به انسان برسد و انسان از آن استفاده کند ویا غذایی به انسان هدیه شود و حتی اگر کسی با غصب و از طریق غیر شرعی چیزی را به دست آورد واز آن استفاده کند مشمول تعریف رزق خواهد بود. هرچند در حلال یا حرام بودن آن باید تأمل نمود.