علم در نوع انسانی آن به معنی اطلاع از داده ها اعم از اتفاقات،اشیاء واوصاف آنها است. قطعا اگر در مورد خداوند چنین صفتی اطلاق شود باید محدودیت ها نواقصی که در نوع انسانی آن وجود دارد حذف شود .انسان ها علم دارند اما دانش ایشان مبتنی بر محدودیت هایی است از جمله :
آموزشی واکتسابی است
خطاپذیر است.(خطای محاسباتی،خطای حواس ،خطای استدلال )
ممکن است فراموش شود
امکان تکمیل ویا تجدید نظر در آن هست.
اغلب دانش انسان محدود به یافته های حواس پنجگانه است.
امکان از بین رفتن آن به دلیل خرابی ابزار های بدنی (مغز،هورمون هاو...) وجود دارد.
و.....
بنابراین باید گفت خداوند علم به حقایق اشیاء دارد اما بدون محدویت اکتساب،فراموشی،بدون نیاز به ابزار،بدون خطا و...
