چرا خارجی ها که اینقدر گناهکارند عذاب نمی شوند؟

بسم الله العادل الحکیم

شاید برای شما هم این سوال مطرح شده باشد که چرا جوامع غیر مسلمان که این همه گناه می کنند زندگی سختی ندارند ؟چرا اروپاییان که بی حجابند دچار عذاب آسمانی نمی شوند؟ چرا با این همه فسق وفجوری که در آن جوامع هست زندگی راحتی دارند و سوالاتی از این قبیل .

علت طرح این سوال وجود آیات وروایات متعددی است که به عواقب سوء رفتار آدمیان اشاره دارد ویا سخن از عذاب اقوام گذشته به دلیل ارتکاب  گناه به میان آورده است. احادیث وجملاتی که  در آن، رفتار خلاف شرع افراد باعث ایجاد ضررهای جسمی ویا اقتصادی در زندگی آنان دانسته شده است. این مضمون در بیان عامه مردم تحت عنوان "مکافات عمل" معروف است .

ازمکافات عمل غافل مشو     گندم از گندم بروید جو زجو

این مطلب نه تنها در ادبیات مذهبی اسلامی بلکه در ادبیات دیگر ادیان و مذاهب  وحتی برخی مرام های عرفانی وشبه عرفانی نوظهور ونیز در بیان مربیان جلسات موفقیت و مثبت اندیشی نیز ساری وجاری است. به قول شاعر شیرین زبان فارسی:

تو نیکی میکن ودر دجله انداز     که ایزد در بیابانت دهد باز

رابطه ایمان و معرفت

یکی از حالاتی که مخصوص  من  هر کس  (روح  او) است والبته همانند سایر اوصاف من می تواند در حالات تن بروز داشته باشد ایمان است .

واژه ایمان بر وزن افعال از ریشه أ م ن  به معنای احساس امنیت وآارمش وعدم اضطراب نسبت به عقیده ،شخص یا یک شیء خاص است. به عنوان مثال ایمان به  یک عقیده یعنی نسبت به آن عقیده هیچگونه شک وشبهه در وجود شخص نباشد ودچار شک وتزلزل و اضطراب نباشد. ایمان از مقوله علم حضوری است یعنی شخص مومن حالت خاصی در وجود خود نسبت به یک واقعیت احساس می کند و به دلیل  وجود آن حالت همه اضطراب ها وناآرامی هایش برطرف می شود.

 

رابطه ایمان ومعرفت

 

آیا به موازات افزایش مطالعات ودانش اشخاص بر دامنه ایمان ایشان افزوده می شود یا از آن کاسته می شود؟ و به طور کلی آیا در جوامعی که به سطح بالاتری از دانش واطلاعات نسبت به هستی  وابعادآن دست می یابند باید منتظر کاهش ایمان مذهبی ایشان بود یا  شاهد گرایش بیشتر آنان به مذهب ؟ این سوال زمانی بیشتر جلوه گر می شود که شاهد سیر نزولی گرایش کشورهای غربی به ایمان مذهبی مسیحی  خود در سال های بعد از رنسانس هستیم . سال هایی که همراه با پیشرفت آنان در علوم مختلف بوده است.