محبت به اهل بیت
یکی از ویژگی های جالب سیستم اعتقادی مکتب شیعه ، امتزاج عقیده وعمل با محبت قلبی است. کمتر آئین اعتقادی را می توان یافت که هوادارانش نسبت به رهبران وموسسین آئین خود علاقه قلبی نداشته باشند.اما این که محبت وعلاقه به ایشان یک فرض دینی ویک دستور اعتقادی باشد ،شاید از مختصات اسلام وبه ویژه مذهب شیعه باشد.اعتقاد به لزوم محبت ومودت اهل بیت پیامبر هم پشتوانه قرانی دارد وهم در سنت پیامبر بدان اشاره وتاکید شده است.در سوره شورا ،خداوند پیامبر را امر به ترغیب مردم به دوست داشتن نزدیکان خود می کند:
" قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرً‌ا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْ‌بَى"﴿الشورى: ٢٣﴾
"بگو من پادشی از شما نمی خواهم جز محبت ودوستی نزدیکانم "
به اعتقاد بسیاری از مفسران شیعه وسنی منظور آیه از" القربی "علی(ع) ،فاطمه(س) وپسران شان هستند . این نکته در کتب تفسیری شیعه ومیز در دو منبع مهم روایات سنی یعنی صحیح بخاری ومسند احمد آمده است.
